سلام دوست عزیز
خوشحال میشم نظرتو در مورد وبلاگم بدونم.
چرا ستایش نمی کنید؟ او خالق ماست
وای بر احوال آنانی که چشم دارند و می بینند ولی باور نمی کند و انکارش می کنند..
وای بر احوال آنانی که گوش دارند و می شنوند و تظاهر به نشنیدن و سعی می کنند که نشنوند
وای بر احوال آنانی که احساس می کنند و به احساس شان شک دارند و باور نمی کنند.
وای بر احوال آنانی که سخن می کویند و زبانشان بجای اسم او بر ضد او باز می شود و سخن می گویند.
وای بر احوال آنانی که چشم و گوش و حس و زبان دارند ولی باور نمی کنند و نمی ستایند.
همه گوش فرا دهید ! زبان ، گوش خود را به کار گیرید ، احساس و چشم خود را بگشائید ؛
او را صدا کنید و او را بپرستید که او خالق بزرگ جهان است .
او را صدا کنید . با تمام وجود صدایش کنید . او صدای ما را می شنود
ار تمام وجود صدایش کنید که صدایتان را باور کند
این نوشته تون آدمایی مثل من رو می ترسونه!
اونایی که میبینن و می شنوند و احساس می کنن ولی توان صدا زدن ندارن چه کار کنن؟!
مگه شما چطور هستین؟
احتیاج نیست با زبان حرف زد می تونن با روحشون صدا بزنن